Reviews Restauracja Miód Malina

Dobra restauracja dla niezbyt wymagających turystów. Obsługa jest bardzo przyjazna. Stoliki na dziedzińcu to coś na co warto zwrócić uwagę. Jedzenie jest ok bez większych zachwytów.

Stolik zarezerwowaliśmy wcześniej i to też nie bez problemów. Przyszliśmy i trochę się przestraszyliśmy. Dostaliśmy miejsce przy samych drzwiach zdecydowanie dla ludzi o znacznie mniejszych gabarytach niż nasze. K to kawał chłopa, a ja mu staram się dorównać. Cisnęliśmy się okropnie, K. pozieleniał z braku tlenu, w koło kupa ludzi, wszędzie gwar i ciasno, a z kuchni pięknie pachniało. Pierwsza myśl uciekać! Aż pojawiła się przemiła obsługa, która zaproponowała stolik na ogródku... Zgodziliśmy się i wtedy zaczęła się MAGIA! 

Piękny klimatyczny dziedziniec w starym budynku, żarzące się świecie na stołach, zapadający zmrok. Można chcieć czegoś więcej? MOŻNA! Dobrego jedzenia! Ale i tutaj nie było zawodu.

Za pierwszym razem zamówiliśmy:

Z przystawek grzyby leśne z gorącej patelni z rozmarynem, oraz ser kozi zapiekany w cieście filo.

Moje grzybki były podane z chrupiącą zapiekaną bagietką, która wg mnie była odrobinkę przesuszona, lepiej byłoby piec w wyższej temperaturze, a krócej. Oczywiście była opatulona w płócienną szmatkę. Same grzybki - POEZJA! Sos zrobiony idealnie, przywoływał w pamięci babcine obiady na wsi gdy przychodziliśmy z grzybobrania. Kozaki, podgrzybki, kurki i chyba nawet borowik przygotowane w całości lub bardzo dużych cząstkach, co nadawało dodatkowego urokowi podczas jedzenia. Dla mnie 10/10.

Ser kozi w cieśnie bardzo fajny, lekki, ciasto filo oczywiście bardzo chrupiące tak jak powinno być, roszponka, granat i figa idealnie komponowały się w tym daniu. Wszystko smyrgnięte sosem balsamicznym. Bardzo dobre połączenie smaków, K. jednak wolałby bez sosu.

Bardzo szybko pojawiły się na stole dania główne. U mnie przegrzebki na liściach szpinaku, u Kuby polędwica z sosem winno, goździkowym + SZPINAK! (Próbuję nauczyć jeść szpinak mojego faceta, ale mi nie wychodzi!Macie na to jakiś sposób?)

Przegrzebki zrobione w punkt, delikatne, rozpływające się na języku, eksplozja smaku, bardzo dobrze zachowany balans masła, czosnku i wina. Nie można się do niczego przyczepić. Cena trochę ponad 50 zł.

Polędwice poprosiliśmy wysmażoną, w sosie przede wszystkim wyczuwalna nuta goździka dopiero później reszta smaków, ale wiadomo jeśli wybieramy taki sos, to właśnie goździk będzie dominował na języku. Wysmażenie na poziomie takim jak chcieliśmy, prawidłowo. Jakość wołowiny bardzo dobra, nie była to oczywiście wołowina argentyńska, ale była wyśmienita.

Na deser sernik krakowski podawany na ciepło z czekoladą. Cóż, smaczny - bardzo zachwalany przez kelnerkę, ale jednak nie zachwycał.

Atmosfera na ogródku nie do opisana, przytulenie, kameralnie. Oczywiście pełno ludzi, ale stoliki tak są rozstawione, że nikt nikomu w talerz nie zagląda i możemy poczuć się bardzo swobodnie. W dzień jest przyjemnie, jednak gdy się ściemnia jest niepowtarzalnie!

Już kolejnego dnia wiedzieliśmy, że ciężko będzie dorównać tej restauracji i mieliśmy rację. Nie spotkaliśmy podobnej, która zachwyciłaby nas tak bardzo. Powtórka była konieczna!

2 wizyta, w końcu musieliśmy sprawdzić czy to nie przypadek.

Na start dla mnie ser kozi w filo, o którym mogliście poczytać wyżej, więc nie będę się nad nim jeszcze raz rozpisywać. U chłopaka była to bruschetta z pomidorkami, bardzo przyjemna propozycja. Porcja odpowiednia na przystawkę, tak jak trzeba.

Dania główne, comber z sarniny i polędwica wołowa w sosie pieprzowym + kopytka.

Niepodważalnie comber z sarny jest najlepszą rzeczą jaką oboje jedliśmy! Nie będę się wypowiadała na temat prawidłowości przygotowania ponieważ na sarnie zupełnie się nie znam! Mogę pisać tylko o moich odczuciach, a były bardzo intensywne i przyjemne. Sos figowo-musztardowy pasuje jak najbardziej do tego rodzaju mięsa, lekko słodkawy, ale musztarda przełamuje i nie pozwala dominować na języku.

Wołowina jak wcześniej usmażona prawidłowo, bardzo dobrego gatunku. Sos pieprzowy ostry, ale taki ma być. Jako dodatek miałam kopytka i było idealnie. Wiadomo, kopytka mają nieco łagodny smak, fajnie się uzupełniały te dwie potrawy.

Na deser pannacotta z owocami i torcik czekoladowy z sosem malinowym. Panna cotta bez zarzutu. Skupmy się jednak na torciku. Dla mnie trochę za słodki, czekolada to nie tylko smak słodki, to niepowtarzalny aromat, który uwalnia w nas hormon szczęścia. Ja byłabym szczęśliwa jeśli np. sos podany do torcika byłyby kwaskowaty.

Na dodatkową uwagę zasługuje obsługa, która nawet niezręczne sytuacje potrafi przyjąć na klatę i wyjść z nich z klasą. Pierwszego dnia obsługiwała nas bardzo profesjonalna kelnerka, w elegancki sposób podawała wino i napoje. Pani była chyba lekko zestresowana (pierwszy dzień?). Jednak trzeba jej przyznać, ze była super fachowa, miła i pomocna. Za 2 razem mieliśmy pana kelnera, już nieco bardziej na luzie, nawet jak ochlapał nam obrus winem to zrobił to z takim urokiem, że nie można było się złościć i w zupełności nie przeszkadzało to w niczym.

Oceniając całość i obie wizyty 8/10! Osobiście baaaardzo polecam i wiem, że będę tam wracał za każdym razem gdy będę w Krakowie! Jeśli planujecie podróż, to koniecznie na mapie zaznaczanie dodatkowy punkt obowiązkowy - Restauracja Miód Malina ul. Grodzka 40 31-044 Kraków

Byłem ze Znajomymi w lutym 2016 roku. Całkiem sprawna i miła obsługa, ale opinie o jedzeniu zdecydowanie przereklamowane. Poziom dań raczej średni, przeciętny. Ale klimat sympatyczny i rodzinny.

Styczniowy,mroźny dzień w Krakowie.Godzina mniej więcej 14,pora na obiad.Naszą uwagę zwrócił szyld "Miód malina".Po przeczytaniu kilku recenzji na Zomato uznaliśmy,że warto tu zajrzeć.Nie pomyliliśmy się.Wnętrze restauracji jest bardzo ciepłe i przytulne.Drewniane meble,ogromny piec w głębi sali z trzaskającym ogniem tworzą bardzo domowy klimat i po prostu chce się tam spędzić czas,zwłaszcza w zimowy dzień.Zamówiliśmy dwie porcje placków ziemniaczanych:jedne z gulaszem,drugie z sosem z grzybów leśnych.Oba dania były bardzo smaczne.Począwszy od samych placków,w których zdecydowanie nie pożałowano ziemniaków,dzięki czemu były bardzo chrupiące.Zarówno gulasz,jak i sos grzybowy zasługują za uznanie.Mięso było świetnie doprawione,a w sosie grzybowym nie zabrakło całych kapeluszy borowików oraz kurek.Do tego zimowa herbata,serowana z konfiturami z owoców leśnych.Bardzo ładnie podana.Obsługa profesjonalna,sympatyczna.Miejsce z pewnością godne polecenia.

Nie bede moze tak wyrafinowany w swojej recenzji jak moi przedmówcy, dlatego powiem tylko ze jedzenie jest pyszne. Obsługa wzorowa, nie jest nachalna, a wręcz nawet luźno nastawiona, wesoła.
Zamówiłem przegrzebki i ..... rozplynalem sie w smaku. POLECAM z całym sercem.

Przewodnik Michelin jest według wielu uznawany za biblię wszystkich smakoszy. Restauracje oceniane są w kilku kategoriach. Zdecydowanie najwyższym wyróżnieniem są gwiazdki przyznawane za osiągnięcia kulinarne. Trzy gwiazdki oznaczają wyjątkową kuchnię, dla której odwiedzenia warto zboczyć z trasy. Dwie gwiazdki to kuchnia rewelacyjna, jedna zaś określa bardzo dobrą restaurację w swojej kategorii. Kolejnym wyróżnieniem jest Bib Gourmand, przyznawany najlepszym restauracjom oferującym przystępne ceny. Zdecydowanie jednak najbardziej popularnym

odznaczeniem są sztućce, których ilość (w skali od 1 do 5) ocenia atmosferę i wystrój restauracji.

Warto wiedzieć, że inspektorami Przewodnika Michelin są szefowie kuchni, menadżerowie hoteli oraz znawcy sztuki kulinarnej, którzy odwiedzają i oceniają restauracje anonimowo. Ocenie podlegają m.in. obsługa, wnętrze lokalu, sposób prezentacji potraw i ich smak. Ocena pozwalająca na przyznanie gwiazdki - w ocenie inspektora - musi zostać potwierdzona jeszcze przez dwóch kolejnych oceniających.

Pierwsze odwiedziny inspektorów kulinarnych Michelin w Polsce miały miejsce w 1997 roku. Wtedy też do przewodnika dołączyły pierwsze warszawskie lokale gastronomiczne. Krakowskie lokale pojawiły się w Przewodniku dopiero w 2008 roku. Obecnie są to jedyne polskie miasta, których lokale podlegają ocenie inspektorów Michelin. Nie oznacza to, że w innych miastach Polski nie ma doskonałych restauracji, lecz że są to najbardziej popularne wśród obcokrajowców miasta Polski. To powoduje, że inspektorzy pojawiają się tylko w tych dwóch miastach. Jest jednak szansa, że niedługo restauracje z innych polskich miast pojawią się w Przewodniku.

Certificate of Excellence portalu tripadvisor jest natomiast wyróżnieniem przyznawanym na podstawie opinii wystawianych przez użytkowników tego portalu. Warunkiem otrzymania tego certyfikatu jest otrzymanie ogólnej oceny powyżej 80% pozytywnych ocen (cztery gwiazdki na pięć możliwych) i utrzymanie tego statusu przez minimum 12 kolejnych miesięcy.

Kiedy zatem spacerując po krakowskim Rynku zobaczyłem na drzwiach lokalu Miód Malina znajome czerwono logo z napisem Recommended in the Michelin Guide oraz certyfikat portalu tripadvisor bez wahania wszedłem do środka. W przytulnie urządzonym lokalu w wiejskim stylu było pełno gości. Przemiła kelnerka stwierdziła, że mieliśmy dużo szczęścia, że z marszu dostaliśmy stolik, ponieważ przeważnie trzeba go rezerwować z kilkudniowym wyprzedzeniem. Zajęliśmy miejsce przy niewielkim stoliku: po jednej stronie mięliśmy przepiękny widok na krakowskie kamienice a po prawej na wielki piec opalany drewnem, który służył - jak się okazało - do końcowej obróbki termicznej niektórych z podawanych potraw.

Obiad składał się z przystawki (matijas podany na carpaccio z buraków z cebulą w śmietanie i szałwią), zupy z prawdziwków w swojskim chlebie podanej oraz dania głównego (rumianych żeberek w miodzie spadziowym marynowanych i zapieczonych z sosem śliwkowym).

Przystawka, to jeden sporej wielkości filet śledziowy podany na cieniutkich plasterkach ugotowanego buraka, podany z sałatką cebulowo-śmietanową. Filet doskonały w smaku. Bardzo mięsisty i delikatny. Pozbawiony nadmiaru soli. Doskonale smakował ze słodkimi burakami skropionymi octem balsamicznym oraz sałatką.

Zupa o intensywnym aromacie i smaku prawdziwków pochodzącym od dużej ilości grzybów, które się w niej znajdowały. Klasyczna w formie i doskonała w smaku. Podana w naczyniu chlebowym, które można było "zużyć" podczas jedzenia zupy.

Danie główne to prawdziwy rarytas. Trzy bardzo duże kawałki żeberek, praktycznie bez tłuszczu, zapieczonych w piecu z gęstym sosem śliwkowym. Mięso bardzo soczyste i delikatne w smaku. Smakowało fantastycznie z sosem miodowo - śliwkowym. Jedynym minusem dania były opiekane ziemniaki. Zbyt długo przetrzymane w wysokiej temperaturze były suche jak wiór. Podanie ich z posypką z prażonej cebuli z pudełka uważam za zdecydowaną porażkę Szefa Kuchni tej restauracji.

Ogólnie jednak, pomimo stosunkowo wysokich cen dań, uważam pobyt w restauracji za wyjątkowo udany. Zdecydowanie przyjemny klimat oraz dyskretna i przyjazna obsługa są zdecydowanymi atutami Miodu Maliny. Doskonała kuchnia dopełnia pozytywnego wizerunku restauracji.