Casa Mia

Smakowite doznania . W Mieście Poznań atrakcji jest sporo. Od koziołków począwszy, na słynnych, Międzynarodowych Targach Poznańskich skończywszy. Nie znam się na ścianach i stropach, masach do fugowania ani środkach kwasoodpornych. Mam za to nosa do poznańskich przybytków kulinarno- kulturalnych. Ostatnio gościłam w Casa Mia, bo zasłyszałam, że można zjeść tam fenomenalną pizzę w przystępnej cenie. Tak więc - ojciec mój pogłębiał wiedzę na temat systemów izolacji dachowej, a ja czmychnęłam na Szpitalną Avenue.
Swojej decyzji nie żałuję, bo oto zasiadam w letnim ogródku, a mój żołądek uśmiecha się na widok menu. Jest upalne popołudnie, więc bez głębszego zastanowienia zamawiam zimne piwo. Potem zezuję: jedno oko uważnie lustruje menu, drugie zaś zaznaje rozkoszy estetycznych na widok bujnej roślinności w ogrodzie. Tu się należy milion gwiazdek, tu jest Eden - moi mili.
Mam ochotę na Brzydkie Kaczątko, czyli kaczkę z pierogami. Spełniam swoją zachciankę prosząc o pół porcji (żeby zmieścić jeszcze ową fenomenalną pizzę). Na moim talerzu ląduje kawałek mięsa, cztery pierożki i... modra kapustka! Kaczka jest delikatna i miękka, a farsz pierogów dobrze doprawiony. Nic jednak nie zastąpi kapuchy, która świetnie sprawdza się podczas upałów.
Jestem już najedzona, ale mimo wszystko - nie mogę oprzeć się pizzy. Z menu wybieram Castelmolę ze szpinakiem i serem pleśniowym. Zmęczona czekaniem i gorącym powietrzem proszę o jeszcze jedno piwo (a niech mnie diabli!). Tata prowadzi, córka nie ma skrupułów.
Wreszcie dostaję swoją pizzę, którą jem PALUCHAMI (skandal). Trochę narzekam na znikomą ilość składników i mdły szpinak. Mamy już lato, kucharze powinni sporządzać potrawy ze świeżych warzyw, a tymczasem odniosłam wrażenie, że szpinak był z mrożonki.
Nie dojadam pizzy do końca. Proszę kelnera o zapakowanie jej na wynos. Połowę zostawiam dla mojego taty, niech ma jakąś rozrywkę!

Od lat to samo. Casa Mia to lokal od '93 roku wpisany w gastronomiczną mapę Poznania. Jako że mieszkałam niedaleko, od początku byłam częstym gościem na ul. Szpitalnej. Naprawdę trudno wg mnie znaleźć lepszą pizzę gdziekolwiek. Oczywiście przez te 17 lat zdarzały się wpadki (być może zmiana kucharza?)... i często-gęsto nie odwiedzałam pizzerii dłuższy czas, ale zawsze wracałam.
Generalnie zawsze zamawiam to samo = pizzę bolońską. I od lat jest taka sama - identyczna, smakowita. Oczywiście dla koneserów - bo to pizza zalana sosem bolońskim.
Co do obsługi - tylko męska... i z tego co pamiętam niewiele rotuje.
Wystrój - cóż, po pożarze (wrednym podpaleniu?), wystrój cały czas czarny, mało romantyczny, jakby zatrzymał się w czasie.

Od kiedy istnieje Casa Mia 2 (na u. gen. Maczka) stołuję się raczej tu - lepsza lokalizacja, nieco bardziej wyrafinowany wystrój (z naciskiem na "nieco") oraz ładniejszy ogródek. ;-)

Pamiętam jedno - jak zaczynałam swoją przygodę z Casa Mia najtańsza pizza kosztowała 8,5 zł...= 17 lat temu. ;-)
Jak widać i ceny niewiele poszły w górę.

Polecam ten lokal - lepszej pizzy nie jadłam nigdzie.

Bardzo dobre jedzenie. Casa Mia to restauracja, z którą dorastałam. Sałatka na przystawkę od wielu lat jest ta sama, przywołuje mi mnóstwo wspomnień. Jedzenie jest dobre i na takim samym stałym poziomie wielokrotnie gościłam w Sasa Mia i zawsze mi smakowało, moja ulubiona pizza, calzone, piróg mega dobra.

Moja ulubiona pizza :). Zdecydowanie najlepsza pizza jaką jadłam w Poznaniu. Zawsze pyszna, nigdy się nie zawiodłam. Jem tam kilka razy w miesiącu i zawsze jestem zadowolona. Uwielbiam pizze Mama Mia :) Gorąco wszystkim polecam. Tylko wystrój odrzuca, sama byłam bardzo sceptycznie nastawiona, gdy byłam tam po raz pierwszy... Ale sama pizza - benissimo!