Il Vagabondo

Nigdy bym tam nie trafił, gdyby nie przypadek. Nigdy bym tam nie wszedł, gdyby nie opinie z internetu. Popełniłbym wielki błąd, gdybym nie wszedł i nie spróbował tej pizzy.

Lokal mały, z zewnątrz jest "żaden". W środku prosto, zwyczajnie, ale czysto i bez zastrzeżeń. Nie jest to lokal na przyjęcie pary królewskiej, ale mi to zupełnie nie przeszkadza. Od tego typu miejsc nie oczekuję zbędnych ozdobników - w końcu najważniejsze jest to, czy znowu zmarnowałem czas i pieniądze, szukając dobrej pizzy? Otóż nie tym razem!
Pizza którą dostajemy, jest do bólu zwyczajna. Na jest przeładowana dziesiątkami składników, nie ma na sobie dziwnych składników w stylu ogórka kiszonego czy innych wynalazków. Jest zwyczajna, czyli klasyczna. Jest prosta tak, jak prosta powinna być pizza. Ciasto cienkie, kruche, bez zbędnych dodatków. Ta pizza jest dla mnie IDEALNA :)Do tego obsługa bardzo sympatyczna i pomocna (właściciel?) i mamy komplet.

Szkoda tylko, że muszę jechać przez całe miasto (dosłownie), żeby tam dotrzeć, ale to już inna historia.

Miejsce przytulne, ukryte w osiedlu. Na ogródek było za zimno ale też wygladal zachęcająco. Spóźnilam sie na godzine na ktora rezerwowalam stolik co nie było problemem pomimo pełnek (i tak malutkiej) sali ;)
Pizza wyśmienita. Bardzo duży placek. cienki ale treściwie obładowany. Zdecydowanie 1 pizza na dwie osoby. Sos pomidorowy taki delikatny, niekwaśny. Bardzo smacznie. Na pewno wróce.

Jeśli ktoś lubi Włochy to zrozumie i polubi ta knajpke, pizza duża, ciasto cienkie, smaczna, cenowo przystępna:) typowo osiedlowe miejsce ale ma swój klimat, polecam i pozdrawiam

Pyszna, typowo włoska pizza. Dobrej jakości składniki, doskonałe cienkie ciasto. W lokalu zaskakuje gościnność gospodarzy (para polsko-włoska), którzy razem prowadzą pizzerię i cały czas się krzątają po lokalu. Szybka, słowna dostawa.

Poszliśmy z połówkiem na lancz, absolutnie losowo - ot, nie chciało nam się szukać czegoś konkretnego.
Na wejściu wita nas zapewnienie, że pizzer jest Włochem, i faktycznie - pan operuje głównie zwrotem 'dobre?' i powitaniem/pożegnaniem, a pomiędzy troskliwym dopytywaniem o zadowolenie klienta prowadzi tyrady po włosku.
Zamówiliśmy dużą pizzę il Vagabondo, wodę i sok pomarańczowy, rachunek wyniósl ok 40 zł. Na pizzę trzeba było chwilę poczekać, ale zdecydowanie się to opłaciło.
Pizza jest naprawdę duża - ja i połówek jesteśmy pizzożercami, ale tą ledwo w siebie zmieściliśmy, obstawiam średnicę ok 30-33 cm. Ciasto cienkie jak opłatek, a składniki tak wtopione w siebie, że w pierwszym odruchu chciałam spytać, gdzie w ogóle są. Po pierwszym kęsie przestałam mieć jakiekolwiek pytania; przepyszne. Chociaż do tej pory moim ulubieńcem była ursynowska Parma, to teraz ex aequo palmę pierwszeństwa dzierży razem z il Vagabondo. Pizza jest krucha, raczej suchawa, ale w zachęcający sposób; ciężko opisać tą fakturę, ale jest to zdecydowanie coś bliższego ciastu podpłomykowemu. Świeża rukola była naprawdę bardzo świeża, chrupała przyjemnie. Do smaku mogliśmy raczyć się trzema oliwami; zwykłą, rozmarynową i z papryczkami. Paprykowa świetnie skomponowała się z naszą pizzą i oboje stwierdziliśmy, że musimy tu wrócić. Pewnym zabawnym akcentem jest pizza amerykańska ; z parówkami i frytkami. Być może kiedyś się na nią skuszę w ramach 'a co mi tam, pójdę na siłkę i spalę'.
Jedyne zastrzeżenie mam do wystroju; lokal wygląd tak, jakby kilka osób naraz próbowało go urządzić bez konsultacji ze sobą. Tu wiecheć w hi-end wazonie, tu obrusik w kratkę, tu filcowa podkładka od szklankę w kolorze neonowej limonki... za dużo naraz. Jedynym włoskim akcentem są maleńkie pocztówki w ramkach. Wystarczyłoby je powiększyć do rozmiaru plakatów i cały wystrój wnętrza byłby załatwiony.