Skromne, małe miejsce schowane między blokiem a drzewkami, a skrywa w sobie tyle cudowności. Bardzo miła i pomocna obsługa. Przykuwanie uwagi do szczegółów, poczucie estetyki, smaczne torty, cudowne małe pączusie i rurki z kremem.. raj!

Choć jest mała, niepozorna i ukryta kilka kroków od centrum Mordoru, to moim zdaniem to najlepsza cukiernia w Warszawie. Wszystkie ciasta są przepyszne, a wiem co mówię, ponieważ miała okazję wypróbować już ich bardzo dużo;)
Chrupkie faworki, rozpływające się w ustach ptysie (nie tylko z bitą śmietaną, ale jeszcze w dodatku z marakują, którą bezgranicznie uwielbiam), przepyszne tarty owocowe faktycznie uginające się od nadmiaru owoców oraz genialne musy (cytrynowy z bezą jest po prostu mistrzowski!), a to przecież jeszcze nie wszystko. Jedyne ciasto, które może z nimi konkurować to puszysty sernik wiedeński z piekarni Grzybki (ale tylko i wyłącznie to ciasto). Na chwilę obecną reszta nie ma godnej konkurencji ;)

Pomijając już to, że wszystko jest zawsze świeże i pachnące, to jeszcze dodatkowo cudnie wygląda. Moje ulubione tarty zawsze są przystrojone kwiatami i owocami, a na koniec przewiązane atłasową wstążką. Idealne ciasto aby wziąć do pracy w ramach urodzin albo do znajomych na sobotnią kawę.

Nie można także pominąć faktu, że para prowadząca cukiernię jest niesamowicie sympatyczna.

Jedynym minusem samego lokalu jest fakt, że nie ma w nim za bardzo miejsca, żeby usiąść (jest jeden stolik dla dwóch osób), a więc poza latem (gdy nie ma w ogródku obok leżaków) raczej jest to miejsce po zakupy "na wynos".

Zdaję sobie sprawę, że napisałam same „ochy i achy” odnośnie tych ciast, ale z natury jestem strasznym łasuchem;), tym samym już nie jedną cukiernię wypróbowałam, a mimo to od kiedy tylko odkryłam ten lokal, nie ma on dla mnie sobie równych. Polecam:)