Reviews Gospoda Pod Kogutem

Do Gospody Pod Kogutem wróciliśmy wiedzeni smakiem prawdziwej, codziennej polskiej kuchni. Pamiętam ten lokal z dzieciństwa jak przez mgłę - w pobliżu była moja rejonowa poczta, więc tylko przemykałam obok. Lokal budził we mnie tajemnicze i całkiem... mroczne(?) skojarzenia. Teraz to miejsce wydaje mi się bardzo jasne, kolorowe i pełne życia. Nasza eksperymentalna, pierwsza, wizyta była zwieńczeniem długiego, wczesnojesiennego spaceru. Mimo że w "dużej" sali, na górze, za chwilę miały odbyć się chrzciny, a w sali obok tej wejściowej była kolejna obiadowa rezerwacja na kilkanaście osób, przyjęto nas z otwartymi ramionami. W ogóle nie dano nam odczuć, że nasza wizyta jest komukolwiek nie na rękę. Obsługa była nieco mniej obecna, niż jesteśmy przyzwyczajeni, zwłaszcza że przez większość wizyty byliśmy jedynymi gośćmi, jednak w niczym nam to nie przeszkadzało. Za każdym razem obsługa chyba telepatycznie wyczuwała, że jest potrzebna i wyrastała spod ziemi. Z tamtej wizyty pozostało mi miłe wspomnienie tatara - podanego tak po prostu, po domowemu, ale bardzo uczciwego i smacznego. Bez kombinacji, bez wyszukanych, górnolotnych dekoracji, paskudnie modnych (i ohydnych) kaparów, kiełków i innych "śliczności". Do tego chleb (szkoda, że kupny i to taki absolutnie zwyczajny) i masło. Domowy, wypiekany na miejscu chleb według jakiejś tajnej wygrzebanej z zapisków babci receptury mógłby być hitem tego miejsca - tylko tego brakowało mi tu do szczęścia. Może jeszcze poza prezentacją, ale o tym za chwilę. B. zamiast przystawki wybrał zupę - pyszny żurek o posmaku chrzanu, z dodatkiem jajka i kiełbasy. Gdyby nie to, że tatar czule pieścił moje kubki smakowe, byłoby mi z pewnością trochę przykro, że B. dostał takie rarytasy. Na drugie zgodnie zamówiliśmy schabowego... i poczułam się jak 10-15 lat temu u babci na obiedzie. Może nie był to najnajlepszy schabowy w moim życiu, ale zdecydowanie był bardzo sentymentalnie smaczny.
Przy okazji kolejnego wypadu do Gospody nie mogło zabraknąć przebojowego tatara i żurku. Drugie dania wybraliśmy bardziej eksperymentalnie: placek po węgiersku i sznycel z kurczaka. Obydwa bardzo smaczne. Porcje powalające. B. jakoś dał radę, ale ja musiałam się wyturlać na zewnątrz. Tylko prezentacja... Jak za "dawnych czasów". Wydaje mi się, że w tej kwestii mniej znaczy zdecydowanie więcej. Wolałabym dostać coś zupełnie po domowemu, bez upiększaczy.

Bardzo pochlebnie o tym miejscu mówi to, że w trakcie naszego nie za długiego posiłku wpadło kilku stałych bywalców na zwyczajowy obiad. Jeśli ludzie faktycznie wracają tu ciągle i ciągle, to miejsce, ta kuchnia musi mieć to coś. Dla mnie tym czymś jest domowa, babcina/mamina ręka, która wkłada serce w każdy wydany talerz.

Porządne jedzenie. Jest trochę staroświecko, swojsko i raczej prosto. Przede wszystkim jednak smacznie. Próbowaliśmy barszczu, pierogów ruskich, bigosu i schabowego. Wszystko smakuje jak w domu. Szczególnie urzekł nas bigos i schabowy - ogromny i z kością. Po prostu autentyczna polska kuchnia. Ceny raczej z tych niskich. Cieszę się, że wreszcie znalazłam miejsce, w które z czystym sumieniem można zabrać znajomych z zagranicy, żeby poznali smak prawdziwej polskiej kuchni.

Gospoda pod Kogutem na Rakowieckiej jest zlokalizowana w bardzo dobrym miejscu (blisko metra pole mokotowskie). Wnętrze jest ozdobione skromnie, ale w żadnym przypadku nie przeszkadza to w konsumpcji.
Na pierwszy rzut padło na flaki po warszawsku(15zł). Po pierwszym siorbnięciu wiedziałem, że w ruch pójdą sól i pieprz. Ja zdecydowanie lubię flaki konkretne i "gryzące" w gardło, tak że rozumiem, że została mi zaserwowana delikatniejsza wersja. Flaki ogólnie były w porządku, aczkolwiek w żadnym przypadku nie zachwyciły.
Następnie Pan Kelner przyniósł polędwiczki wieprzowe z sosem śmietanowo-rozmarynowym (39zł). Do tego kopytka i surówka z pomidorów. Było to danie, które bardziej mi smakowało. Połączenie kopytek i sosu było świetnie. Bardzo przyjemnie się je jadło. Kremowy sos, choć oczywiście kaloryczny, to chętnie bym go jeszcze spróbował. O "surówce" nie warto się rozpisywać - co najwyżej, że pomidory były świeże.
"Łeptowina" była mięciutka i również sos do niej świetnie pasował. Warto zamówić te danie.
Dodatkowo warto wspomnieć o miłej obsłudze.
Czy bym jeszcze do tego miejsca wrócił? Raczej nie, ponieważ, moim zdaniem, ceny w stosunku do dań są zbyt wygórowane.

Dobra lokalizacja restauracji (blisko metra), zadecydowała, że wybraliśmy się w to miejsce po niedzielnym spacerze po Polach Mokotowskich.
Nigdy tu wcześniej nie byliśmy, dlatego spodziewaliśmy się wszystkiego. 
Przytulne wnętrza w iście swojskim klimacie od razu przypadły nam do gustu. Polskie klimaty oprócz wnętrza, zdominowały także kartę. Uważam, że każdy znajdzie coś dla siebie. W erze gdzie jak grzyby po deszczu wyrastają kolejne pizzerie i azjatyckie koncepty, takie miejsca są na wagę złota. Zamówiliśmy pyszny domowy rosół oraz barszczyk. Natomiast jako drugie danie wybraliśmy polskiego schabowego z ziemniaczkami. I poczuliśmy się jak na niedzielnym obiedzie u babci :) 
Ogólnie bardzo miłe miejsce, z poprawną kuchnią może bez ochów i achów ale nasze oczekiwania spełniło w 100%.

Gospoda Pod Kogutem,nazwa idealnie dopasowana do miejsca. Wnętrze przyjemne i schludne. Obsługa miła,a co najważniejsze tradycyjna kuchnia polska --wyborna. Miałam przyjemność skosztować zupę pomidorową oraz schabowego z ziemniaczkami i kapustą. Poczułam się jak w domu. Polecam

Zawsze bardzo ciężko oceniać mi lokale z polską kuchnią. Dlaczego? Dlatego, że dania polskiej kuchni przygotuję w domu, zjem u cioci/babci/mamy i nie stanowią już dla mnie żadnej atrakcji. I choć polska kuchnia jest zdecydowanie smaczna to dotąd jedyną motywacją by na polskie specjały wybrać się na miasto był przyjazd rodziny lub znajomych zza granicy.

Voucher Zomato wysłał mnie jednak do Gospody Pod Kogutem, abym sprawdziła czy da się gdzieś jeszcze zjeść po polsku i czy może to być inny lokal niż Zapiecek ;)
Z wystroju lokalu bardzo podobały mi się wiszące wieńce. I choć design jest spójny i odpowiada nazwie to poczułam tam klimat nieco stołówkowy, który nie do końca przypadł mi do gustu. Na pewno jednak znajdą się osoby, które za taką atmosferą tęsknią.

Jedzenie okazało się za to naprawdę smaczne. Żurek co prawda bardziej nazwałabym zabielanym białym barszczem, ale był taki jak lubię i pamiętam z rodzinnych obiadów - lekko chrzanowy, doprawiony, z wieloma dodatkami. Mięso kaczki było miękkie ze złocistą skórką, kopytka domowe w smaku a buraczki stołówkowe, ale poprawne. Za to rozmarynowy sos do policzków mojego narzeczonego tchnął już nowoczesny smak w polską kuchnię i bardzo mile mnie zaskoczył - z pewnością mogę to danie polecić.

Obsługujący nas Pan był do tego bardzo sympatyczny i miło było z nim pożartować w ten szarobury dzień, w którym odwiedziliśmy Gospodę.
Może więc warto czasem przemóc się do jedzenia polskiej kuchni poza domem i odwiedzić lokal właśnie taki jak Gospoda Pod Kogutem.

Całkiem smacznie, swojsko ;) Fajny klimat , przyjemne wnętrze. Jedzenie dobre, byliśmy na obiedzie w weekend, na pewno jeszcze tu wrócimy :)

Bardzo dobra kuchnia! Zamówiliśmy zupę grzybową - bardzo smaczna, wyraźnie grzybowa. Żur - bardzo delikatny, aż za bardzo. Mało wyczuwalny smak zakwasu. Na drugie danie zjedliśmy placek po zbójnicku i sznycel z kurczaka. Placek przepyszny, chrupiący na zewnątrz, miękki w środku, wyraźny smak ziemniaków a nie samej mąki. Sos też świetny. Sznycel natomiast świetnie wysmażony, idealna panierka. Do niego najlepsza jaką jadłem sałatka z kapusty kiszonej i puree ziemniaczane. Puree smaczne, ale niestety było zimne. to jedyna uwaga co do jedzenia. Stosunek ceny do jakości bardzo dobry, polecam!

Po spacerze z dziećmi na Polu Mokotowskim przypadkowo weszliśmy do gospody. Dzieci dostały rosołek z domowym makaronem i byliśmy zaskoczeni z jakim apetytem jadły, a kelner zadbał aby się nie nudziły i dał im blok z kredkami do rysowania. W nagrodę, że ładnie zjadły dostały po ciasteczku w kształcie kogucika. Chyba będziemy musieli częściej tu przychodzić, bo dawno nie widzieliśmy naszych córek jedzących z takim apetytem. Polecam dla dorosłych i dla rodzin z dziećmi.

Są trzy restauracje Pod Kogutem w Warszawie: na Freta, Grójeckiej i Rakowieckiej. Podobno kiedyś były pod jednym właścicielem, teraz są samodzielne, w każdym razie lokale są do siebie bardzo podobne z niemalże identyczną kartą zarówno w formie jak i treści. Lokal na Rakowieckiej znajduje się naprzeciwko SGGW. Jest to granica kulinarnej pustyni górnego Mokotowa. Dalej na północ jest już tylko lepiej: Pola Mokotowskie z Jeff's czy Lolkiem, a potem już ścisłe centrum Warszawy. Lokal można określić jako lokalna "mordownia" choć w dobrym tego słowa znaczeniu. Składa się dwóch części: baru od razu przy wejściu gdzie przesiaduje lokalna klientela i dalej sala jadalna. Wystrój ubogiej gospody z akcentami myśliwskimi, nic specjalnego. Stoły z jasnej sosny bez obrusów. Na powitanie podawany jest smalec i pieczywo od firmy, czasami ogórki kiszone. Lepiej od razu poprosić. Stolików jest dosłownie kilka, Lokalni goście maja zwyczaj wpadać z ulicy, czasami odbywają się tam imprezy zbiorowe, więc warto sprawdzić telefonicznie czy jest sens przychodzić. W głębi sali dwa stoliki "wiecznie" zarezerwowane czego nie lubię. Do tych stolików są dopuszczani wyłącznie stali klienci czy znajomi właściciela albo większa grupa osób (wiadomo większy rachunek) jak już nie ma miejsca gdzie indziej. Karta dań typowo polska. Z zup szczególnie polecam pomidorową, ogórkową czy grzybową - bardzo dobre. Poza tym pierogi, placki ziemniaczane, naleśniki. Dobry tatar, zawsze świeży, nigdy nie miałem po nim problemów w przeciwieństwie to bardziej renomowanych miejsc. Z głównych dań polecam polędwiczki wieprzowe, klasyczny schabowy, antrykot z kurczaka, pstrąga. Z dodatków oczywiście kapusta zasmażana. W sumie nic rewelacyjnego, prosta polska kuchnia obiadowa ale w rozsądnej cenie. W czasie obiadu (do 16) są też stałe zestawy za 12 zł. Goście to okoliczni mieszkańcy plus kadra naukowa i studenci z pobliskich uczelni (SGGW i SGH). Często słychać obce języki. Obsługa bez polotu ale ok. Niezbyt przyjemny właściciel. Często bywa i sprawdza jakieś papiery siedząc przy stoliku na sali. Jak ktoś przyjdzie to ani myśli zwolnić dla gościa, choć ma swoje biurko za drzwiami do kuchni. Obskurna koedukacyjna toaleta, choć mieszcząca się standardzie dla tego typu lokali. Widziałem gorsze. W sumie klimat bardzo lokalny i swojski. Im później, może się robić niezbyt miło: ilość wypitej wódki skutecznie uderza stałym bywalcom do głowy, zaczynają sie pseudośpiewy i ogólne pokrzykiwania. Niezbyt miło nie znaczy nieprzyjemnie czy niebezpiecznie. Kelnerzy czuwają nad porządkiem i reagują spokojnie i błyskawicznie. Podsumowując: dobre polskie, domowe, jedzenie, niezbyt drogie w bardzo swojskim, lokalnym klimacie który dopiero się poznaje po kilku wizytach.

Do "Koguta" wybrałam się z chłopakiem przy okazji Korony Smakosza. Byłam tam już kilkukrotnie, zawsze wychodziłam zadowolona, więc skusiło mnie spróbowanie potraw po okazyjnych cenach. Od mojej ostatniej wizyty wystrój uległ znacznej zmianie, moim zdaniem na gorsze, bo restauracja nie wygląda już jak "gospoda". Z drugiej strony jest teraz bardziej przyjazna np. dla rodzin, więc myślę, że wprowadzenie kilku fajnych dodatków załatwiłoby sprawę :). Wróćmy do rzeczy najbardziej istotnej, czyli do jedzenia. Zdecydowaliśmy się na zupę pomidorową i ozorka wołowego w sosie chrzanowym (którego do tej pory nigdy nie próbowaliśmy). Zupka super, domowa jak u mamy. A ozorek przepyszny! Bardzo obawiałam się tej potrawy, jednak okazała się naprawdę dobra. Mięsko mięciutkie, rozpływało się w ustach. Mieliśmy ochotę również na pierogi, jednak nie mieliśmy na nie już miejsca :). Całe szczęście jest możliwość zapakowania dania na wynos, więc dwie porcje pierogów z kapustą i grzybami zabraliśmy do domu. Świetnie przyprawione, dawno takich nie jadłam.
Obsługa bardzo miła, profesjonalna. Miło, że są jeszcze restauracje, gdzie pracują prawdziwi kelnerzy, z czasów kiedy był to zawód, a nie grupa młodych chłopaków, którzy myślą, że wystarczy przynieść talerz klientowi.
Jedyne czego mi brakowało to to, że zrezygnowano z piwa beczkowego. To poważny błąd właścicieli i mam nadzieję, że szybko go naprawią.
Na pewno wrócimy, ze względu na naprawdę smaczne, domowe jedzenie i przyjemną obsługę :).