Reviews Balgera Ristorante

Do Balgera wybieraliśmy się od dłuższego czasu, chciałam sprawdzić czy "domowy makaron" naprawdę jest domowy i robiony na miejscu czy jak w większości lokali, ogłaszających się, że serwują włoskie makarony, otrzymamy Barillę. 
Wybraliśmy Ravioli z cielęciną w sosie z prawdziwków oraz Gnocchi nadziewane kozim serem i truflami i...bomba!
Pomimo sporej porcji ravioli były bardzo delikatne, zanim się obejrzałam mój talerz był pusty. Gnocchi były prawdziwie ręcznie robione, miały trochę luźniejszą strukturę i czuć było w nich ziemniaka, w duecie z farszem były bardzo syte. Kolację zwieńczyliśmy dwoma rodzajami bezy, z kremem cointreau i kawowym. Absolutnie nie przesuszone ani nie ciągutki, tak powinien wyglądać i smakować prawdziwy tort bezowy. Na pewno wrócimy, tym razem na kawałek mięsa i pizzy;)

Jedzenie niestety przeciętne, wystrój sali restauracyjnej elegancki. Za to och ciasta, ciastka i desery są warte grzechu ! Wina także. Jako cukiernię, także na wynos polecam.

Ristorane Balgera to ekskluzywna włoska restauracja w Warszawie, jedna z droższych włoskich restauracji w Warszawie w jakich byłam (bo na pewno są droższe). Uwielbiam kuchnię włoską a kuchnia w restauracji Balgera jest wyjątkowa. To mistrzostwo kuchni, ale także kunszt sztuki podania i ułożenia potraw. Obsługa bardzo sympatyczna, kelner w kwiecistych słowach zachwalał nam poszczególne potrawy, aby pomóc w decyzji. Polecał solę , ale mieliśmy ochotę na coś mięsnego. Wreszcie zamówiliśmy po przystawce i daniu głównym. Zanim pojawiły się dania, wjechało czekadełko - ciepłe bułeczki z masłem czosnkowym. Potem nadszedł czas przystawek. Ja zamówiłam Delikatne piersi przepiórki na kruchych sałatach skropione aromatycznym sosem balsamicznym (35zł), a Pat zamówił Vol au Vent z kawałeczkami cielęciny i kurkami w aksamitnym śmietanowym sosie (35zł) . Oczywiście spróbowałam obu przystawek . Moje przepiórki były pysznym delikatnym mięskiem z sałatami i sosem, bardzo ciekawe danie, aczkolkiwek niewielkie. Vol au Vent z kolei to cudowny sos, przepyszne kurki, całość niesamowita. Po przystawkowych smakowych przeżyciach z niecierpliwością oczekiwaliśmy na dania główne. Wyglądały jeszcze piękniej niż przystawki. Moje Plasterki polędwicy, pomidorki cherry, rucola i płatki parmezanu z patelni (65zł) były warte grzechu. Plasterki polędwicy były cieniutkie, do tego pieczone ziemniaczki, składniki dobrze się uzupełniały, całość bardzo smakowita. Jednak jak na danie główne, to raczej mała porcja dla niegłodnych. Pat był zachwycony swoim daniem głównym czyli suprema z perliczki w piecu pieczona z kremem truflowym (65zł). Gorąco polecam to miejsce.

To rzeczywiście czołówka restauracji warszawskich - wyważony, elegancki wystrój, dopracowana, chociaż stosunkowo krótka lista dań, szeroki wybór win i - co zaskakujące jak na restaurację włoską - whisky. Czegóż można żądać więcej? Pewnie tylko niższych cen - te w Balgerze nie pozwalają zabierać tam licznej rodziny na niedzielny obiad! :-) Jak już tam jednak wejdziecie, to warto spróbować carpaccio z tuńczyka, domowych makaronów, polędwicy z rukolą i parmezanem, soli w sosie szparagowym. Z deserów polecam owoce leśne zapiekane w sosie waniliowym. Obsługa - liczna, sprawna i fachowa. W sumie - warto!

Bardzo mi ciężko nie zgodzić się ze swoimi przedmówcami, tym bardziej, że są w tym gronie zasłużenie gastronauci, ale przyznam, ze Balgera byłem bardzo rozczarowany. Po przeczytaniu kilku opinii z różnych źródeł, zdecydowałem się zaprosić tam swoich dwóch przyjaciół, by odpędzić tam melancholie niedzieli wieczór. Lekko się przestrzeliłem co do klienteli, bo jak to w niedziele wieczorem, byliśmy raczej średnio wyglądającą trójką młodych mężczyzn, a w restauracji unosi sie raczej woń ekskluzywności, natomiast kelner nie dał tego po sobie poznać, czym pokazał pełen profesjonalizm.

Tak wiec pierwsze wrażenie bardzo dobre. Potem niestety było już z górki, jako temu, który knajpę zaproponował dostało mi się od znajomych za absolutny brak smaku w potrawach. Dobrze nie pamiętam, ale na pewno próbowaliśmy canelloni, i sole...wszystko raczej mdłe i bez charakteru. Dopiero deser poprawił mi humor, bo było to nieźle przygotowane gratin al frutti z owoców leśnych.

Tym bardziej ciężko mi tam wrócić w celach badawczych, że ceny są adekwatne do wystroju i obsługi, ale niekoniecznie do jedzenia.

Restauracja mieści się w niezbyt ciekawym budynku na górnym Mokotowie. Po wejściu do środka można przeżyć szok, bo wchodzi się do lokalu który na miano kuchni włoskiej naprawdę zasługuje. Wystrój b. szykowny ale prosty, białe ściany, kilka obrazków, kilka mebli. Sala jadalna niezbyt duża. Kuchnia reprezentuje bardziej południe Włoch i mogę powiedzieć, że jest to jedna z najbardziej reprezentatywnych restauracji włoskich nie tylko w Warszawie i nie tylko w Polsce. Charakter dań raczej nie spotykany w innych lokalach nazywających sie szumnie włoskimi. I tu uwaga: jest to restauracja (ristorante) włoska a nie trattoria. To jest dokładnie taka sama różnica jak między restauracją francuską a brasserie. Mam wrażenie, że większość restauracji włoskich w Polsce to głównie trattorie zwane restauracjami, bo albo nie ma na to polskiego odpowiednika, albo właściciel nie rozumie różnicy. Nie w Balgerze. To jest oryginalna ristorante! I stąd moim zdaniem powinna być obowiązkowa dla każdego miłośnika prawdziwej kuchni włoskiej. Karta dań jest dość bogata ale też nie za obfita co gwarantuje właściwą jakość oferowanych dań. Przystawki: poza typowym carpaccio jest też carpaccio z tuńczyka, zapiekane muszle św. Jakuba, smażony bakłażan zawijany szynka parmeńską, plastry pieczonej cielęciny z kremem z tuńczyka. Wszytko palce lizać. Makarony; bardzo rzadko spotykane gdzie indziej (byc może dlatego bo przypomina polskie pierogi) ravioli z cielęciną i warzywami z sosem z prawdziwków. Z dań głównych: jagnięcina, w gorgonzoli, perliczka i wyśmienita cielęcina zasmażana w maśle i szałwii (skądinąd bardzo znane włoskie danie pod nazwą saltimbocca alla romana z tą różnicą że bez szynki parmeńskiej). Znakomite ryby i owoce morza. Karta win bardzo bogata: 90% to wina włoskie (jakżeby inaczej!) z praktycznie każdego regionu Włoch nawet z Sardynii i Sycylii czy Kalabrii. Oczywiście dla smakoszy win francuskich czy nowego świata też się coś znajdzie. A po posiłku? Z pełną odpowiedzialnością mogę powiedzieć że jest tu największy wybór grappy w Polsce: w sumie dziesięć rodzajów i to tych dobrych. Spory kontrast z innymi "włoskimi" lokalami gdzie grappa (jeżeli w ogóle jest!) to jeden i wszędzie ten sam gatunek.
Drogo, nawet bardzo drogo. Ale jak powiedziałem na wstępie jest to oryginalna ristorante. Tłoczno i sądząc po rozmowach dużo expatów włoskich których jakoś sie nie spotyka w innych restauracjach zwanych włoskimi. Rezerwacja konieczna.

Wystrój na 5 z plusem! Opieszała obsługa, ale w kontekście pysznych dań, win i pięknych widoków naprawdę się nie liczy. Ulubiona włoska restauracja w Warszawie. Buon appetito!