Reviews Restauracja Sardynia

Do Sardynii trafiam po wielce przyjemnym spektaklu w Teatrze Polskim, bo to nieopodal, no a ja lubię sobie przyjemności w życiu przedłużać.

Wnętrze jasne, przytulne ale nie przytłacza, jest późnawo, ale nie jestemy jednynymi gośćmi.
Bierzemy bruschetty, bo to najszybciej a potem pizza. No właśnie! ta ich pizza jest inna niż wszystkie inne! Cieniutki echrupiące ciasto. Charakterne dodatki. Całość wspaniała! 

Muszę częściej do Teatru Polskiego łaźić ewidentnie!

Bardzo udana i autentyczna włoska kuchnia. Wysoka jakość składników. Niezbyt duży wybór dań w karcie nas ucieszył. Pyszne cienkie i chrupiące ciasto do pizzy. Polecamy.

Polecam
sympatyczne miejsce z dużym ogródkiem
Naprwno jeszcze tu wrócę.
Miła obsługa
Idealne miejsce na spotkanie towarzyskie lub biznesowe

Restauracja zlokalizowana w miejscu już nie istniejącej, a bardzo przeze mnie lubianej restauracji Czyli Chilli. Weszłam z pewnymi obawami, gdyż pomimo bardzo przyjemnego wystroju w środku nie było żywej duszy. Zawsze mnie to troszkę zniechęca, bo dobrze wiemy, że pełna knajpa o każdej porze dnia jest wyznacznikiem dobrego jedzenia, jednak postanowiliśmy spróbować. Zamówiliśmy Spaghetti ala Bottarga i Culurgionis di patate czyli dwie tradycyjne potrawy sardyńskie. Culurgionis przetłumaczone jako ravioli były tak naprawdę dość dużymi pierogami z ziemniakami, serem owczym i sosem pomidorowym. Proste ale bardzo smaczne. Duży plus za posiadanie w ofercie makaronu z Bottargą, jednak pomimo mocnego aromatu suszonej ikry, całości naprawdę brakowało smaku. Spore rozczarowanie. Ogólnie jedzenie smaczne i podane dość szybko, jednak Sardynia nie zostanie moim ulubionym lokalem.

Knajpka niezbyt duza, przyjemna w wystroju, z przecietnymi cenami.

Makarony bardzo dobre - i ten z wolowina, i z pesto, a takze, a moze przede wszystkim, ten z tunczykiem. Na prosbe bez problemu przygotowano penne arrabiata, ktorego nie ma w karcie.

Pyszne desery: tort bezowy, tiramisu i pyszny pierog z serem i miodem przypominajacy smakiem faworka.

To, co bym zmienil, to rozmiar herbaty w dzbanku - pojemnosc dzbanka miesci sie w jednej filizance - troche malo.

Potencjalnie Sardynia to miejsce, do ktorego z checia wroce, gdy najdzie mnie ochota na wloszczyzne.

Sardynia - niby włoska kuchnia, ale podana w inny niż klasyczny sposób, który wszystkim już mógł się znudzić. Osobiście mogłabym w kółko jeść makarony, bazylię, pomidory, takie tam, ale oczywiście warto czasem spróbować czegoś innego.

Z menu Sardynii miałam kilkudniowy problem - przygotowując się do wizyty na zaproszenie Zomato parokrotnie przeglądałam menu i ani razu nic nie zaiskrzyło. Zazwyczaj napalam się na co najmniej trzy propozycje i ostatecznego wyboru dokonuję, czasem dramatyczną metodą losowania, już na miejscu, a tym razem nic. Pustka. Żadnej chemii. Nie wiem czy to kwestia gorszej kompozycji, czy ja przez pół tygodnia cierpiałam na jadłowstręt (hehe, niemożliwe), w każdym razie coś jest na rzeczy.

Powitani zostaliśmy czekadełkiem w formie cieniutkiego niczym maca chleba sardyńskiego z oliwą. Tradycja może i ciekawa, ale chyba po jednokrotnym spróbowaniu pozostanę przy grubej bagietce.

Ostatecznie zamówiliśmy sałatkę z owczym serem, gruszką, orzechami, balsamico, rukolą i żurawiną - połączenie przyjemne, ale niestety także znane i nijak nie kojarzące się - przynajmniej mnie - z kuchnią sardyńską, bardziej z przystawką z bardziej fancy części menu na Krupówkach. Cena 28 zł za porcję typowo przystawkową nie jest najniższa.

Na danie główne wybraliśmy ravioli na słodko, fajny pomysł na nietypowe danie, ale moim zdaniem potencjał został lekko zmarnowany, albo inaczej: niedopieszczony. Połączenie ricotty, miodu, orzechów, delikatnego ciasta i mięty byłoby naprawdę warte powtórzenia, gdyby nie zabrakło ostatniej bohaterki tej opowieści. Ewidentnie coś zielonego kryło się w farszu, ale smak nie zdradzał obecności żadnych świeżych listków. Apeluję: więcej mięty!
Absolutnie genialny i bez żadnych "ale" za to labraks. Serio, nie pozostawajcie przy znanej doradzie, której porcja swoją drogą jest naprawdę spora, więc i droga (na talerzu ląduje około 0,5 kg ryby, ale należy od tego odrzucić głowę, ości i inne niejadalne sprawy), labraks za to jest mniejszy, tańszy i ma jedno ze smaczniejszych mięs jakie jadłam. Dobrym patentem jest filetowanie ryby przy stoliku klienta, nie zmuszamy się do zabawy z ośćmi, a jednocześnie mamy pewność, że ryba dopiero co w całości zeszła z grilla.

Na zakończenie zostaliśmy pożegnani miłym akcentem, kieliszkiem typowo włoskiej ziołowej wódki, ponoć idealnej na trawienie po obfitej kolacji. Słyszałam legendy o tym napitku i miło było go wreszcie spróbować.

Obsługa sympatyczna, wnętrze urządzone w stylu trochę turystyczno-kiczowatym (przewodniki po Sardynii na stole i łazienkowe rozgwiazdy rozwieszone na rybackiej sieci na ścianie), ale z drugiej strony dobrze, że nie jest to kolejna tawerna obwieszona warkoczami czosnku.

Niestety, chyba pierwsza wizyta w miejscu polecanym przez Zomato, która nie spowodowała przyspieszonego bicia serca i natychmiastowej miłości do lokalu. Wierzę jednak, że są to niedociągnięcia, które można poprawić lepiej skomponowanym menu (i większą ilością mięty w ravioli).

No i to jest miejsce godne polecenia! Carpaccio z ośmiornicy aromatyczne, dobrze akompaniujące z cytryną i oliwą. Sałatka z owocami morza na rukoli również perfecto, do tego pieczywo maczane w oliwie z solą morską jak ulał. Potem pierożki z serem pleśniowym i szpinakiem oraz drugi zestaw z sosem pomidorowym -> rozpływały się w ustach. Na koniec okoń morski z sałatą i zapiekanymi ziemniaczkami. Kolejne bezbłędne danie, wszystko się zgadzało. Czas oczekiwania w sam raz, zdąrzyliśmt zjeść przystawkę i już wchodziły pierożki a zamówiona w trakcie ryba również dołączyła w porę;) a do tego wino produkcji domowej takie, że aż wziąłem butelkę na wynos;) na koniec zostaliśmy poczęstowani ziołową nalewką, bardzo dobra, w sam raz słodka, w sam raz ziołowa. Idealne proporcje jeśli chodzi o ten trunek. Mocne 5, a lokal odwiedzony dzięki uprzejmości ZOMATO;) dzięki wielkie za voucher! Przydał się;)

Sardynia to zupełnie bezpretensjonalny lokal położony koło Teatru Polskiego. Obsługa jest jeszcze odrobinę zagubiona, ale nadrabia uśmiechem. Widać, że to interes rodzinny. Dania są dość proste, ale smakują znakomicie. Podane są w sposób miły dla oka i oparte są na składnikach sprowadzanych z Sardynii, co czuć m.in. w tiramisu, które zdecydowanie należy do najlepszych w mieście.

Doskonałe carpaccio z ośmiornicy i pane frattau czyli chlebek carasau z sosem pomidorowym i jajkiem w koszulce posypany owczym serem. Wyśmienite wino i sorbet cytrynowy z dodatkiem limoncello, do tego przemiła obsługa i śliczne wnętrze - polecam zapewne nie raz jeszcze odwiedzę!

Gorąco Polecam!
Miejsce wyjątkowe, prawdziwa kuchnia Sardyńska ( znacząco się różni od włoskiej kontynentalnej). Dokładnie rok po pobycie na Sardynii, zawitaliśmy do tego nowego miejsca. I zaskoczenie :) wszystkie składniki potraw prosto z tej wyspy. Wszystkie świeże i smaczne. Dzięki pobytowi i smacznej kolacji wspomnienia wróciły i za to dziękujemy:)

Rewelacyjne miejsce. Jedzenie regionalne z Sardynii. Alkohole, oliwy i wszystkie inne produkty są sprowadzane, polecam sery. Chyba jedyna taka restauracja w Warszawie. Lunche są bardzo dobre i tanie bo 20 PLN za tej jakości dania to okazja.
Miła obsługa i polecam ten lokal każdemu zrówno na lunch jak i na wieczorne wyjście.