Pan Nalesnik

Nie planowałem dziś żadnego kulinarnego wypadu, ale tak się złożyło, że kolega z Zielonej Góry postanowił sobie uciąć kwadransową pogawędkę, w ciszy a przynajmniej z dala od osób postronnych, ale za toi blisko Audytorium Maximum. Wyzwanie niby duże, ale trafiliśmy do bistro Pan Naleśnik. Wystrój w kierunku loft – fikuśna stal, cegła szara, troszkę drewna, czerwone odcienie na stolikach i wokół zresztą też. Milutko. Miejsce dobre na małą przekąskę, pogawędkę, kawę – natomiast przegląd menu wskazuje, że nie ma szans na obiad, ale przecież jeśli chcesz zjeść pieczyste, to jest parę innych opcji. Zatem jeśli preferujesz zjeść szybko i smacznie to zapraszam.

Jeśli chodzi o wybór naleśników to rzeczywiście można zaszaleć – zarówno jeśli chodzi o naleśniki na słono, jak też i na gorzko. Zamówiłem z serem i rodzynkami (16PLN) – porcja duża (dwa naleśniki przełożone nadzieniem). Cena dla kogoś może wydawać się zbyt wygórowana, bowiem zawsze jesteście wskazać naleśniki tańsze o 1/3. Naleśniki dobrze i równomiernie podsmażone, podane bardzo zgrabnie (ozdobione dwoma płatkami dużych brzoskwiń). Rzeczywiście bardzo smacznie;_)

Obsługa nadzwyczaj sympatyczna a co ważniejsze sprawna; czas podania potraw mniej niż 8 minut. Pozdrowienia dla Pani Manager, która początkowo była zaskoczona robieniem fotki, ale potem się zreflektowała i podała gratisowy napój.  Może faktycznie powinienem zapytać o zgodę, no ale dziś jedzenie to już nie tylko smak dla ust, jak też dla ócz. Widać, że dbają o klienta: ja w każdym razie jeszcze tam nie raz zajrzę i oczywiście Was też zachęcam.