W oddalonej od zgiełku miasta urokliwej Reformie byłam do tej pory kilkanaście razy. Uważam, że miejsce już za sam wystrój i atmosferę musi dostać pozytywną ocenę. Mimo, że jest dosć skryte , naprawdę warto przyjechać tu któregoś ciepłego popołudnia z rodziną i usiąść na tarasie z widokiem na piękny ogród i choć na chwilę się wyciszyć - klimat jest niesamowity.
Co do jedzenia - nigdy jeszcze się nie zawiodłam, a wypróbowałam już większość pozycji z karty. Moje ulubione poliki wołowe, kiedyś podawane ze szparagiami - rewelacja. No i przepyszna zupa pomidorowa jaką kiedykolwiem jadłam - gęsta, super doprawiona - nigdzie lepszej nie jadłam. Menu jest urozmaicone, myślę że każdy jest w stanie znaleźć coś dla siebie, są też lunche a ostatnio też zauważyłam że pojawiła się pizza której jeszcze nie miałam okazji próbować, natomiast widziałam już na kilku talerzach i wygląda dobrze - przy następnej okazji na pewno się skuszę. Jedyne co mi ostatnio zaczęło przeszkadzać to trochę dłuższe wydawanie zamówionych dań, nie wiem czego to dotyczy, bo raczej tłumów tam nigdy nie ma, może to jakiś chwilowy deficyt pracowników. Obsługa bez zarzutu, kulturalna i uprzejma. Generalnie miejsce oceniam jako jedno z moich ulubionych na mapie stołecznego, które naprawdę warto odwiedzić.

Bywam co jakiś czas i jeszcze nigdy się nie zawiodłem. Standardy podane w fajny nowoczesny sposób. Gravlax, tatar z jajem, chłodnik z twarożkiem, consomme z pierożkami, BURGER, pappardelle z wołowiną i grzybami, stejk..., czy fondant czekoladowy. To tylko niektóry pozycje naprawdę godne polecenia. A pizza jest taka że w krzesło wciska. Amatorzy sosu czosnkowego mogą czuć się zawiedzeni ale ceniący cieniutkie, chrupkie ciasto będą wniebowzięci, niczym Lutek i Arkaszka. Ciepła rodzinna atmosfera (widać że połowa to stalaki), piękny ogród idealny na duże imprezy. W mojej opinii restauracja z wielkim potencjałem.