Restauracja U Milscha

Iluzja i jedzenie. Prosiak: U Milscha byłem dwukrotnie. Po raz pierwszy po prostu na obiedzie, podczas odwiedzin u Mamy Świnki w Łodzi. Drugi raz na pokazie iluzji, połączonym ze słodkościami.
Zacznę więc od wystroju. Restauracja mieści się na piętrze zabytkowej kamienicy. Można wejść od przodu - domofonem, albo też bez dzwonienia z boku, od ogródka. Knajpa zajmuje przerobione pomieszczenia mieszkalne (właściwie: salony) i to widać, ale hej - podoba mi się to! Wchodzi się do przedpokoju - stamtąd są przejścia do dwóch sal, łazienki i cechu rzeźników czy tam masarzy (niezwiązany z restauracją, po prostu tam się mieści, ot taki absurd) i jakiejś agencji nieruchomości (?). Kuchnia znajduje się w osobnym pokoju, przesłoniętym kotarą, zaś sala jadalna (jedna z dwóch - druga, malutka, jest koło baru) chyba w dawnej sali balowej. Wystrój jest naprawdę uroczy i stylizowany (albo może nawet prawdziwy) na XIX-wieczną kamienicę łódzkiego przedsiębiorcy. Wysokie sufity, ładna zastawa, a wszystko to udekorowane eksponatami "iluzjonistycznymi" i plakatami magików z epoki - mi się to bardzo spodobało!
Karta dań była mała. To dobrze, pozwala domniemywać, że robią świeże i na miejscu, a nie odgrzewają tysiąc i jedną rzecz mrożonkę z mikrofali. Ja zamówiłem kaczkę w porto, Świnka ozorki. Trzeba było trochę poczekać - to również dobrze zapowiadało. Do tego piwo (jest wybór rozsądnych regionalnych butelkowanych), moja urocza towarzyszka - wodę (bo prowadziła). Teraz wrażenia smakowe. Kaczka bardzo dobra - niestety w komplecie z purée ziemniaczanym. To było dobre purée, po prostu niezbyt za tym nie przepadam i, gdy tylko się da, wymieniam na kaszę, ryż, knedliczki czy nawet frytki. Tu akurat nie było takiej opcji. W każdym razie wyczyściłem talerz, co nie było trudne zważywszy na małą wielkość porcji. Śwince również smakowało. Jedzenie po raz drugi - na pokazie iluzji - obejmowało torcik szwardzwaldzki (bardzo smaczny), grzańca z koglem-moglem, czekoladę pitną (obie pycha).
Cena za pierwszy obiad - około 90 zł, (dość sporo), cena za drugi - nie wiem.
No i właśnie - obsługa. Gdybym tam był tylko raz - śmiało bym dał cztery, bez zarzutu. Niestety podczas drugiej wizyty wystąpił zgrzyt. Wtedy wydawał się dość poważny, dziś jednak myślę, że było to nieporozumienie. Otóż przybyliśmy dziesięć minut przed umówioną godziną pokazu. Usiedliśmy w ogródku na dole i w oczekiwaniu na początek (dostaliśmy informację, że wielu gości jeszcze je kolację i będzie opóźnienie), zamówiliśmy podwieczorek. Pani kelnerka nam jednak go nie podała, chyba zrozumiawszy, że chcemy zjeść podczas pokazu (??), tudzież, że nie zdążymy się "wyrobić" do rozpoczęcia. A że pokaz był opóźniony, to zdążylibyśmy... gdyby nie to, że straciliśmy pierwsze piętnaście minut, grzecznie czekając na zamówione dania! Otrzymaliśmy je dopiero po interwencji Mamy Świnki przy barze... na tyle jednak późno, że nie zdążyliśmy na początek spektaklu! Ot, przewrotność.

U Milscha zawsze dobrze. Restauracja "U Milscha" znajduje się w bardzo ciekawym miejscu. Jest to stara willa przy skrzyżowaniu Łąkowej z Kopernika. W samym budynku znajduje się też kilka innych lokali, od pubu po gabinet stomatologiczny.
Parę słów o wnętrzach, które są bardzo ładne. Mamy tam meble sprzed wieku, takie, które spokojnie mogłyby znaleźć się w niejednym mieszkaniu i fajnie by wyglądały. Pasują do okazałej willi. Jest kilka sal. W jednej jest super barek, który mi się podoba w szczególności. Sale są różnej wielkości. Latem na zewnątrz jest ogródek, w którym można sobie posiedzieć. Sama knajpa jest na piętrze, co może być pewnym utrudnieniem.
Co do obsługi. Jest miła. Zawsze można wyciągnąć parę słów o samym budynku, menu czy innych ważnych rzeczach. W dodatku z obcokrajowcami spokojnie się dogaduje po angielsku.
Co tu zjemy? No cóż, wiele dobrych rzeczy, których opisywanie niestety trochę mija się z celem. A dlaczego? Bo menu jest zmienne. I to tak dosyć często. Tak naprawdę do końca nie wiadomo na co się trafi. O posiłkach można jednak powiedzieć jedno. Otóż, są one zrobione tak jak w domu, gdy się bardzo postaramy (i w dodatku umiemy dobrze gotować). Na przykład, gdy mamy ważny obiad rodzinny. Albo gdy chcemy powiedzieć żonie, że zamiast tych nowych rzeczy do domu kupiliśmy sobie alufelgi do samochodu (celem zmniejszenia masy nieresorowalnej - chodzi przecież o bezpieczeństwo). Czyli jednym słowem, są bardzo dobre. Czasem lubię tam wpaść chociaż na deser. Na sernik z wiśniami. Albo ciasto z bezą. Rety, jakie one są dobre. Do tego kawa lub herbata i mamy super podwieczorek. No dobra, piwo z któregoś regionalnego browaru także pasuje. A jakieś przykładowe dania główne? Jakiś czas temu był dostępny łosoś pieczony w lawendzie. Kosztował 36 złotych. Droższy był filet z kaczki, marynowany w porto, podany z sosem wiśniowym. Można trafić wołowinę w sosie cebulowym, albo kotleciki jagnięce za prawie 50 złotych. Zawsze jest też coś takiego bardziej łódzkiego. U Milscha można poczytać o historii mojego miasta, a zdarza się też, że wpadnie jakiś historyk i poopowiada o starych czasach w mieście włókniarzy. Tak było całkiem niedawno, z okazji stulecia bitwy łódzkiej.
Cóż mogę powiedzieć o tej restauracji. Bardzo przypadła mi ona do gustu. Zjemy tu naprawdę dobre dania, ciut droższe od łódzkiej średniej. Powiedzmy, że na obiad dla dwóch osób wydamy nieco więcej niż 100 złotych, a jak zaszalejemy to prawie i dwie stówki wyjdą. Raz na jakiś czas jednak warto tu wstąpić. Bo jest to lokal z dobrym jedzeniem, bardzo ładnym wnętrzem, ciekawymi książkami i miłą obsługą. Z czystym sumieniem polecam to miejsce każdemu.

Bardzo fajny klimat, ale.... Mieliśmy okazję wybrać się do tego lokalu na początku tygodnia wieczorem. Pierwsze wrażenie dość klimatyczne, wchodzi się na pierwsze piętro, krętymi starymi schodami. Wnętrze kawiarni bardzo urokliwe - raczej ciemne kilka stolików, lustra na ścianach, piękny sufit. Trochę jakby czas się tu zatrzymał - poczuliśmy się jak w dawnej Łodzi. Muzyczka bardzo przyjemna, nie za głośna. Na obsługę nie mogliśmy narzekać, Pan zjawił się bardzo szybko i doradził, jaką wybrać kawę. Zamówiliśmy naleśniki z owocami, szarlotkę, kawę plantacyjną i herbatę. Kawa przepyszna, z czekoladowym aromatem, no jak dla nas rewelacja, herbata również bardzo dobra. Szarlotka z dużymi kawałkami jabłek, z bezą na wierzchu - wyglądała pięknie i tak też smakowała. Jedyne rozczarowanie to naleśniki - dwa złożone na pół, bez nadzienia, jedynie polane sosem pomarańczowym, a właściwie miąższem z pomarańczy. W dodatku za 12 zł, więc nie byliśmy zachwyceni. Ceny w kawiarni są niewygórowane, nasza kawa kosztowała np. 7 zł, a była warta spróbowania! Menu dość skromne, szczególnie brakuje deserów, które przecież do kawy mogłyby być w większym wyborze. Spodobało się nam, że w kawiarni odbywają się różne imprezy tematyczne, np. czekoladowe wieczory, spotkania z poezją itd. Podsumowując - przyjemny lokal z klimatem, choć może przydałoby się poszerzyć menu i na pewno zmienić naleśniki. :)