Iluzja i jedzenie. Prosiak: U Milscha byłem dwukrotnie. Po raz pierwszy po prostu na obiedzie, podczas odwiedzin u Mamy Świnki w Łodzi. Drugi raz na pokazie iluzji, połączonym ze słodkościami.
Zacznę więc od wystroju. Restauracja mieści się na piętrze zabytkowej kamienicy. Można wejść od przodu - domofonem, albo też bez dzwonienia z boku, od ogródka. Knajpa zajmuje przerobione pomieszczenia mieszkalne (właściwie: salony) i to widać, ale hej - podoba mi się to! Wchodzi się do przedpokoju - stamtąd są przejścia do dwóch sal, łazienki i cechu rzeźników czy tam masarzy (niezwiązany z restauracją, po prostu tam się mieści, ot taki absurd) i jakiejś agencji nieruchomości (?). Kuchnia znajduje się w osobnym pokoju, przesłoniętym kotarą, zaś sala jadalna (jedna z dwóch - druga, malutka, jest koło baru) chyba w dawnej sali balowej. Wystrój jest naprawdę uroczy i stylizowany (albo może nawet prawdziwy) na XIX-wieczną kamienicę łódzkiego przedsiębiorcy. Wysokie sufity, ładna zastawa, a wszystko to udekorowane eksponatami "iluzjonistycznymi" i plakatami magików z epoki - mi się to bardzo spodobało!
Karta dań była mała. To dobrze, pozwala domniemywać, że robią świeże i na miejscu, a nie odgrzewają tysiąc i jedną rzecz mrożonkę z mikrofali. Ja zamówiłem kaczkę w porto, Świnka ozorki. Trzeba było trochę poczekać - to również dobrze zapowiadało. Do tego piwo (jest wybór rozsądnych regionalnych butelkowanych), moja urocza towarzyszka - wodę (bo prowadziła). Teraz wrażenia smakowe. Kaczka bardzo dobra - niestety w komplecie z purée ziemniaczanym. To było dobre purée, po prostu niezbyt za tym nie przepadam i, gdy tylko się da, wymieniam na kaszę, ryż, knedliczki czy nawet frytki. Tu akurat nie było takiej opcji. W każdym razie wyczyściłem talerz, co nie było trudne zważywszy na małą wielkość porcji. Śwince również smakowało. Jedzenie po raz drugi - na pokazie iluzji - obejmowało torcik szwardzwaldzki (bardzo smaczny), grzańca z koglem-moglem, czekoladę pitną (obie pycha).
Cena za pierwszy obiad - około 90 zł, (dość sporo), cena za drugi - nie wiem.
No i właśnie - obsługa. Gdybym tam był tylko raz - śmiało bym dał cztery, bez zarzutu. Niestety podczas drugiej wizyty wystąpił zgrzyt. Wtedy wydawał się dość poważny, dziś jednak myślę, że było to nieporozumienie. Otóż przybyliśmy dziesięć minut przed umówioną godziną pokazu. Usiedliśmy w ogródku na dole i w oczekiwaniu na początek (dostaliśmy informację, że wielu gości jeszcze je kolację i będzie opóźnienie), zamówiliśmy podwieczorek. Pani kelnerka nam jednak go nie podała, chyba zrozumiawszy, że chcemy zjeść podczas pokazu (??), tudzież, że nie zdążymy się "wyrobić" do rozpoczęcia. A że pokaz był opóźniony, to zdążylibyśmy... gdyby nie to, że straciliśmy pierwsze piętnaście minut, grzecznie czekając na zamówione dania! Otrzymaliśmy je dopiero po interwencji Mamy Świnki przy barze... na tyle jednak późno, że nie zdążyliśmy na początek spektaklu! Ot, przewrotność.