Restauracja Gruzja

Jedzenie bardzo smaczne, porcje też zacne. Miła obsługa, jedyny minus, że terminal nie działał. Pół roku temu też „akurat tego dnia nie działał” ;)

Gruzja znajduje się w małym zabytkowym budynku na zapleczach Chmielnej i oferuje, kto by zgadł, kuchnie gruzińską. Lokal wpisuje się w kategorię "eleganckich" ale wbrew pozorom nie trzeba się stawiać pod krawatem. Przestronna sala wewnątrz jest latem wzbogacona o miejsca na "balkonie" pod parasolami.

Karta pełna gruzińskich przysmaków: pierożki, placki, zupy i "pasty" serowe (w przenośni oczywiście gdyż oryginalnych nazw ciężko mi powtórzyć). Wszystkie dania przyprawione w charakterystyczny sposób z dużą ilością ziół, czosnku i pieprzu. Kebab-szaszłyk na sztycy był szczególnie dobry wyznaczając się wyrazistymi przyprawami gruzińskimi. Pierożki dobre, lecz więcej ciasta niż mięsa. Placki też bardzo dobre, przekładane serem i szpinakiem, lecz podobnie jak w przypadku pierożków trzeba do nich jeszcze coś zamówić gdyż same w sobie są trochę mdłe na dłuższą metę - na przykład warto je połączyć z deską przystawek.

Do Gruzji wchodzi się przez bramę z ulicy Chmielnej. Nadaje to miejscu miłego uroku. Podwórze pełne jest stolików i gwaru dobiegającego z inny kawiarni i lokali. Niestety w czasie deszczu, jeśli wieczór ciepły na zewnątrz usiąść się da tylko pod namiotem pełnym papierosowego dymu. Obsługa od razu wita się z gośćmi, od samego progu proponując stoliki. O miejsca na piętrze trzeba jednak dopytać we własnym zakresie, gdyż kelner nie specjalnie informuje o tej sali, a to właśnie tam jest najbardziej przytulnie. Atmosferze odejmuje trochę oszczędny wystrój, bo świeczniki i obrusiki (skoro Gruzja to może lepiej pasowałyby czerwonobiałe, a nie bladozielone?) z Ikei trochę gryzą się z gruzińskimi eksponatami. Te też są bardzo oszczędne w treści i sprawiają wrażenie bardziej wystawki, zamiast wtapiać się w tło i stanowić z nim estetyczną jedność. Klimatu dodaje za to gruzińska muzyka, oddająca emocje Kaukazu. Jednakże gdy klient przesiada się do stolika oddalonego od głośnika, i zwraca uwagę na głośność dźwięków, można by wykazać się inicjatywą i trochę przyciszyć. I po co te świeczki przy stoliku skoro nikt ich nie zapala?

Zamówienie złożone u bardzo życzliwej kelnerki z prawdziwie szczerym uśmiechem. Do jedzenia, chaczapuri z serem i szpinakiem, oraz adżapsandali. Do popicia wino domowe chardonnay. Nasza fanaberia dzielenia się jedzeniem była przyjęta pozytywnie i bez problemu dostaliśmy dodatkowe talerze. Komunikacja między załogą mogłaby być trochę lepsza gdyż kelner przynoszący jedzenie, już nie wiedział gdzie co postawić i dopytywał, kto będzie jadł co, zamiast po prostu dania umieścić po środku stołu. Chaczapuri polecam! Bardzo smaczne delikatne, puszyste ciasto, mieszanka serów w doskonałej kompozycji, szpinaku w sam raz, tak aby wzbogacić smak placuszka. Adżapsandali podane na gorącym żeliwnym półmisku jeszcze przyjemnie skwierczało. Smak jednak zawiódł - za mało było w nim Kaukazu. Spodziewałem się troszkę więcej kolendry troszkę ostrzejszej papryki, było też dość tłuste - widać, że kucharz nie skąpi z olejem. Proporcja ziemniaków do reszty warzyw, też zbyt duża. Mimo, że to danie wegetariańskie, nie polecałbym dbającym o linię. Porcja średniej wielkości i choć w menu widnieje jako danie główne nie najadłbym się gdybym do Gruzji przyszedł głodny. Zwłaszcza, że podana tylko z wyliczonymi rogalikami - sztuk dwa, jakby właściciel liczył na to, by domawiano płatne dodatki.

Czy wpadnę tam raz jeszcze? Na szybki lunch, jeśli przechodzić będę obok i akurat najdzie ochota na chaczapuri to na pewno; na Gruzińską kolację? Wątpię. Za równą stówę oczekuję jednak czegoś więcej.

Lokal odwiedziłam w styczniu, więc już jakiś czas temu. Pamiętam, że nie było tam zbyt wielu klientów, ale razem z koleżanką zmotywowane ciekawością (gdyż kuchnia gruzińska nie była nam w ogóle znana) postanowiłyśmy zostać. Czekałyśmy na posiłki przy pyszniastej kawie po gruzińsku (na zdjęciu) Na początek wzięłyśmy sobie po zupce,  jedna pikantną zupkę Charcho, a druga zupkę z pierożkami  Pielmieni serwowaną w glinianym naczynku (na zdjęciu). Nie pamiętam, która była lepsza, choć obie całkowicie inne. Na drugie danie ja jako nałogowy mięsożerca zdecydowałam się na treściwe (lekko powiedziane) Odżachuri, a koleżanka nie pamietam co.(fotki brak). W każdym razie wszystko było bardzo dobre, obsługa przemiła i jak się tylko ochłodzi znowu, to będę wiedziała gdzie iść na treściwe żarełko.

Wszystko smakowało jak w Gruzji. Duży wybór przystawek, ja wzięłam roladki z bakłażana z pastą orzechową i smakowały wybornie. Na danie główne zamówiłam lulla kebab i ilość mięsa przerosła moje możliwości. Serwowane z pyszną sałatką gruzińską, lawaszem i sosem adziki. Przyprawy idealnie oddawały klimat Gruzji. Na deser - domowa chacha 60%. Smakuje dokladnie jak chacha kupiona w Batumi spod lady. Restauracja godna polecenia!